-
1 ποτόν
ποτόν, οῦ, τό (Hom.+; PSI 64, 21 [I B.C.]; PGiess 19, 6; LXX; TestSol 11: 7, 9 C; SibOr 3, 746; Philo; Jos., Bell. 3, 183, Ant. 1, 245f; Ar.; subst. neut. of ποτός, ή, όν=drinkable) that which one drinks, drink w. τροφή (food and) drink (Longus 2, 7, 4; Jos., Ant. 7, 159) gener. D 10:3a, then of the Eucharist πνευματικὴ τροφὴ καὶ ποτόν 3b. W. βρωτόν GJs 1:4. Pl. βρώματα καὶ ποτά (βρῶμα 1 and cp. PSI loc. cit. μήτε ἐν ποτοῖς μήτε ἐν βρωτοῖς; EpArist 128 al.) ITr 2:3. Also σιτία καὶ ποτά (cp. Hdt. 5, 34, 1; X., An. 7, 1, 33; oft. Philo) Dg 6:9.—DELG s.v. πίνω C. TW. -
2 ποτόν
ποτόν, τό, das, was man trinkt, der Trank; κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο, Il. 1, 470 u. öfter; ἄκρητον ϑεῖον ποτὸν ἐντὸς ἔχοντες, Od. 2, 341; Aesch. Pers. 607 Eum. 665; übh. das Naß, Σπερχειὸς ἄρδει πεδίον εὐμενεῖ ποτῷ, Pers. 479; Soph. u. Eur. oft, ποτὸν κρηναῖον, Quelle, Soph. Phil. 21; vgl. Meineke Theocr. 13, 46; u. in Prosa, σιτία καὶ ποτά, Plat. Prot. 334 a u. öfter, wie Xen., vgl. An. 2, 3, 27. 7, 1, 33 Mem. 2, 1, 33; Folgde.
-
3 ὁμαλίζω
A ,- ίσω Sm.Jb.39.10
: [tense] aor. :—[voice] Pass., [tense] pf. ὡμάλισμαι (v. infr.): [tense] aor. : [tense] fut. ὁμαλισθήσομαι ib. 1265a40 : [tense] fut. [voice] Med. ὁμαλιεῖται in pass. sense, X.Oec.18.5 : ([etym.] ὁμαλός):— make even or level,τὴν γῆν Thphr.CP5.9.8
, cf. Damox. 2.50 :—[voice] Pass., X. l.c., IG22.380.10, PPetr.2p.43 (iii B.C.).2 level, equalize,μᾶλλον δεῖ τὰς ἐπιθυμίας ὁ. ἢ τὰς οὐσίας Arist.Pol. 1266b30
, cf. 1267b5 :—[voice] Pass., διὰ τῆς κτήσεως ὡμαλισμένης ib. 1270a39 ; ὁμαλισθησομένη εἰς τὸ αὐτὸ πλῆθος ib. 1265a40 ;πόλεις ὡμαλισμέναι ὑπὸ τῶν συμφορῶν Isoc.5.40
, cf. 6.65.II intr., to be or remain equal or equable, maintain one's level, Thphr.CP5.1.12, Mnesith. ap. Ath.5.357e, Plb.29.26.2, Phld.Po.5.9.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁμαλίζω
-
4 ποτός
II Subst., [full] ποτόν, τό, that which one drinks, drink, esp. of wine,κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο Il.1.470
, etc.;θεῖον ποτὸν ἐντὸς ἔχοντες Od.2.341
;κρόμυον ποτῷ ὄψον Il.11.630
; of wine, A.Pers. 615, S.Tr. 703;τῷ ποτῷ χρησαμένους Hdt.2.121
.δ'; σῖτα καὶ ποτά meat and drink, Id.5.34, X.An.2.3.27;βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι E.Supp. 1110
;σιτία καὶ π. Pl.Prt. 334a
, etc. -
5 σιτίον
σιτίον, ου, τό (Hdt., Aristoph.+; PGiss 19, 2; POxy 1158, 11; Pr 30:22; TestSol; JosAs 13:7 [codd. AB for σιτιστά]; Philo; Joseph.; prim.: ‘grain’ or ‘food made from grain’) dim. of σῖτος; mostly, and in our lit. always, in the pl. τὰ σιτία and in a general ref. to victuals food (oft. in Hdt. et al.; pap; Jos., Ant. 4, 270; 15, 300) Ac 7:12. σιτία καὶ ποτά food and drink (s. ποτόν; also HMørland, SymbOsl 13, ’34, 103; LDeubner, SBBerlAk ’35, XIX, 71) Dg 6:9.—B. 329. DELG s.v. σῖτος. M-M. -
6 σῖτος
σῖτος, ὁ, Weizen, übh. Getreide, Korn; im natürlichen Zustande, σῖτον καὶ σπείρουσι καὶ σιτέονται, Her. 4, 17; daher σίτου ἀκμάζοντος, Thuc. 2, 19; Xen. Hell. 1, 3, 4; σίτου συγκομιδῆς οὐσης, 7, 5, 14, u. ähnliche Zeitbestimmungen; περὶ τὴν τοῠ σίτου κάϑαρσιν, Plat. Tim. 52 e; – zubereitet, Mehl, Brot, daher auch ganz im Allgemeinen, Kost, Nahrung, Soeise, Lebensmittel, oft bei Hom. u. Hes. u. in Prosa, durchgängig von menschlicher Nahrung, daher die Menschen ndh. σῖτον ἔδοντες heißen, Od. 8, 222. 9, 40. 10, 101; in der Regel von Nahrungsmitteln, welche aus Getreide bereitet sind, Brot, Graupen, Mehlspeisen, im Ggstz zum Fleische, σῖτος καὶ κρέα, 9, 8. 12, 19. 15, 334. 22, 21, Hes. sagt von Menschen, die im wilden Zustande Nichts als Fleisch essen, οὐδέ τι σῖτον ἔσϑιον, O. 148, doch steht es auch in weitern Sinne übh. für Soeise, im Ggsg zum Tranke, σῖτος ήδὲ ποτής, Od. 9, 87. 10, 58 ll. 19. 306, σῖτος καὶ οἶνος, Od. 8, 479. 14. 46. 20, 312 u. öfter, σῖτος καὶ μέϑυ, 4, 746. 7, 265. 17, 533 u. sonst; σῖτα καὶ ποτά, Her. 5, 34. 65; σῖτον τακτὸν καὶ μεμαγμένον, Thuc. 4, 16; ἀληλεσμένον, 4, 26; πώματος ἢ σίτου δόσει, Plat. Legg. IX, 865 b; ὑπὸ σίτων καὶ ποτῶν, Prot. 353 c; neben οἶνος Xen. Cyr. 6, 2, 26; ποτόν, 4, 2, 34; Od. 10, 235 steht es auch von dem κυκεών, einem dicken breiartigen Tranke. – Im attischen Recht nach Harpocr. σῖτος καλεῖται ἡ διδομένη πρόςοδος εἰς τροφὴν ταῖς γυναιξὶν ἢ τοῖς ὀρφανοῖς; so σῖτον διδόναι, ἀποδιδόναι, Dem. 27. 15. 28, 11; also übh. Unterhalt; σίτου δίκην δικάζεσϑαι, Is. 3, 9; σίτου δίκην λαχεῖν τινι, Dem. 59, 32; οἱ περὶ τὸν σῖτον ἀδικοῠντες, 24, 136 u. sonst, bezieht sich auf den unter strenger Aufsicht des Staates stehenden Getreidehandel. – Die Aerzte nennen auch die Ueberbleibsel und Abgänge genossener Speisen so, die Excremente, die auch σιτία heißen. – Der plur. σῖτα, der schon bei Her. 4, 128. 5, 34. 7, 21 vorkommt, ist bei den Attikern die gebräuchliche Form, aber ein sing. σῖτον existirt nicht, vgl. Porson Eur. Med. 994 u. Schaef. Soph. El. 1366.
См. также в других словарях:
ομαλίζω — (ΑΜ ὁμαλίζω) [ομαλός] 1. καθιστώ κάτι ομαλό, επίπεδο, ισοπεδώνω, εξομαλύνω («κινεῑν καὶ ὁμαλίζειν τὴν γῆν», Θεόφρ.) 2. εξομοιώνω, εξισώνω («μᾱλλον δεῑ τὰς ἐπιθυμίας ὁμαλίζειν ἤ τὰς οὐσίας», Αριστοτ.) μσν. δίνω λύση σε προβληματική κατάσταση αρχ.… … Dictionary of Greek
σιτίο — το / σιτίον, ΝΜΑ [σῑτος] συνήθως στον πληθ. τα σιτία τρόφιμα, προμήθειες (α. «σιτία γυλιού» τα τρόφιμα που έχει ο οπλίτης στον γυλιό του και τά χρησιμοποιεί σε περίπτωση μη εφοδιασμού β. «σιτία και ποτά», Πλάτ. γ. «εἴ τι σιτίον ἢ ποτὸν ἦν», Ξεν.) … Dictionary of Greek
ποτό — το / ποτόν, ΝΜΑ 1. καθετί που πίνεται («σιτία καὶ ποτά», Πλάτ.) νεοελλ. οινοπνευματώδες ή αναψυκτικό παρασκεύασμα αρχ. πόσιμο νερό («Σπερχειός ἄρδει πεδίον εὐμενεῑ ποτῷ», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. τού ουδ. τού ρημ. επιθ. ποτός] … Dictionary of Greek
